İlişki ve Sevgi

Sevmek karşı tarafı özgür bırakmaktır...

Eğer sevdiğiniz her kimse, veya her neyse - ki bunlar sevgiliniz, eşiniz, çocuğunuz, eviniz, işiniz, pozisyonunuz, arabanız bile olabilir – o kimseye veya o nesneye vurgulu bir “benim” sözcüğü ile başlıyorsanız, bu arzularını doyurmak olan egonun oyunlarından biridir. Ondan bir şeyler bekleniyorsa, beklentisi karşılanmayan ego stres içerinde olacaktır. Beklemek, istemek kadar devamlı vermek de, fedakârlık yapmak da aynı derece aldatıcıdır.

Fedakâr sözcüğüne dikkatlice bakarsanız, bir şey feda edip arkasından kâr etme düşüncesi yatar... Bir kişi devamlı birine bir şeyler verir, iyilik yaparsa bu kişi borçlanır, bunu doğrudan hissetmese bile bilinçaltından kendini bu borcun altında ezildiğini hissetmeye başlar.

İlişki, karşındakine kendisi olma fırsatı verirken, birbirini besleyici nitelikte, dengeli olmalıdır. İşte bu denge ve karşılıklı besleme durumu ortaya çıkarsa ilişkiler sanki bir birliğe dönüşür, hayat yolunda kaderler ortak paydalarından nasibini alırlar...

Sevmek karşı tarafı özgür bırakmaktır...