Puzzle

Evlenmiş ve iki oğlan sahibi olmuştu. Evin yemeklerini yapar, üç erkeğin bulaşığını, çamaşırlarını yıkardı. Oğlanlar büyümüştü. Kenar mahallede, ağır işçi olan kocasının yanında tam bir ev hanımı olarak yemekleri yapıyor, aile içi ilişkileri dengeliyordu. Belki de bir kadının yapması gerekenlerdi bunlar. Her şeye rağmen şükrediyordu. Öte yandan her günü birbirinin aynısıydı. Vermekten yorulmuştu. Bu rutin onu bunaltıyordu. Ufak oğlunu şımartan kocasına kendini ifade edemiyordu. Büyük oğlu da annesinden farklı değildi. Sanki oğlu onu kopyalıyor, onun gibi davranarak ona yakın oluyordu. Bazen tüm bunlar güvenli geliyordu. Bildiği, alışık olduğu durum güvenliydi.

Doğum gününde umulmadık bir hediye alır Agnes... Bu bir yap-boz bulmacadır. Sanki kendi hayatıydı bu bulmaca... Anlamsız gözüken bir çok parçayı birleştirmesi gerekiyordu. Hemen biten yap-boz’dan sonra bir yenisini aldı. Yap-boz’u aldığı yerde gördüğü ilanda yap-boz için ekip arkadaşı arayan bir kişi vardır. Bu kişiyi arar ve tanışır...

Ailesinden saklı bir şekilde yeni arkadaşı Robert ile buluşmaya başlar. Bu ortaklık Agnes için hem romantik bir yönde ilerler hem de Agnes, kendini bulmaya başlar. Onun en büyük sıkıntısı olan ifade problemi yap-boz ile çözülüyordu sanki. Robert ona ne demişti?

“Normalde zihnin çok hızlı çalışıyor, nereye gittiğini gerçekten bilmiyorsun. Kendini ifade edecek hiç bir yer yok. Onu ifade edecek kimse yok. Bu seni delirtiyor. Basit işlere odaklan. Yap-boz senin için basit bir iş, ona odaklanabilirsin. Sonuçlar çok memnun edici, seveceksin...”

Artık hiç bir şey aynı olmayacaktı. Evde köle gibi çalışmayacaktı. Kocasının onu sadece bir hizmetçi gibi görmesini engelleyecekti. Bu oğluna da büyük örnek olacaktı. Büyük oğlu aileye daha önce gelendi. Abi olarak evde kardeşine göre daha öncelikli bir pozisyonu vardı. Zorla babasının yanında çalışmak yerine istediği gibi aşçılık okuluna gidecektir.

Artık Robert ile arkadaşlığına devam edemez, evine döner. Ancak artık durum farklıdır. Doğru veya yanlış seçimler yoktur. Sadece doğru bakış açısı vardır. Artık evdeki olayları farklı görmektedir ve bu bilgelikle da kendini ifade edebilmektedir.

“Yap-boz yaparken ne kadar yanlış parça seçerseniz seçin en sonunda her parça doğru yerini bulur ve bütün resim ortaya çıkar...”