Işık

Aldı haberi, önce üzüldü...

Ne de erkenden gitmişti?

Üzülmenin sebebi onun için miydi?

Gidenin ne endişesi kaldı, ne de acısı...

Ne de taşıdığı yükler...

Asıl üzüntü ve hasret kalanlar içindi,

Asıl onlar kendi kaderlerini yaşamaya devam edecek olanlardı

Onlar için üzücü olan; kendi kaderlerinin içindeki kayıplardı.

Giden ise artık bir, artık ışık;

Ağlayarak geldiği dünyaya gülümseyerek veda ediyordu.

Yunus'un deyişiyle "Tenler fani, canlar ölesi değil."

Giden artık Yaradan'la,

Kalan kendi kaderiyle...

Kaderinin ötesine bakabildiğinde;
ölmeden önce öldüğünde gerçekten canlı...