Dünya Ağlıyor

Biliyorum ağlıyorsun...

Su, hava, toprak, ateş verdin bize,
Biz kalabalıklaştıkça sen duruldun.
Açtın tüm kaynaklarını...

Biz mi ne yaptık?
İçmeye başladık kana kana...
Yüzbinlerce yıldır süregelen kıtlığın
Acısını çıkartırcasına...

Parsellemeye, sahiplenmeye başladık seni,
Yenik düştük hırsımıza,
Savaşlar yaptık senin uğruna...
Kara sevda da değil ki sebebi...

Biliyorum ağlıyorsun...
Sen dört buçuk milyar yaşında,
Bizse yarım milyon...
Bilemedik, unuttuk belki de saygıyı...

Verdin hayatımızdaki her şeyin hammaddesini.

Teknolojinin, barınakların, ulaşım araçlarının...
Küstahlaştık belki de, kaynağı unutup...
Sana uyum sağlamktansa, istedik ki sen bize uyasın.

Ama hiç merak etme!

Sen de farkındasın, uyanışın, yeşeren enerjinin...
Olumsuzun tiyatrosu kapalı gişe de olsa,
Biliyorum artık başladın gülümsemeye...