After The Wedding

Ailemizde sırlar her zaman bir tıkanıklığı sebep olur. Sır dışlamaktır. Bir olayı veya bazı kişileri geçmişe gömmek demektir. Oysa her sır açığa çıkmak ister. Sistem rahatlamak ister. Bizler ise reddettiğimiz kişilere döneriz. Özellikle bu kişiler anne veya babamız ise... Tamamen aynı olmasak da onların yargıladığımız yönlerini kendimizde bulmaya başlarız. Anne ve babamız bize hayat verdikten sonra neyi kötü yapmış olabilirler? Belki bize yalan söyleyebilir, çocuk yerine koyabilir, bizi terk edebilirler ve belki de en kötüsü bizi evlatlık verebilirler.

After the Wedding isimli filmde bu olanların hepsi gerçekleşiyor. Geçmişi ardında bırakıp Hindistan’a yerleşen Isabel, bir yetimhanede çalışır. Yolda bulduğu bir çocuğa bakıcılık yapmaktadır. Bağış yapmak isteyen birisinin talebi ile bir anda kendini NewYork’ta bulur. Geçmişindeki sırlarla çok ilginç bir şekilde yüzleşecektir.

Anne ve babamız bizi bir şekilde istememiş olabilir, bize yalan söylemiş olabilir, bize yeterince destek vermemiş veya aşırı destek olmuş olabilirler. Halen hayattaysak, başka bir şeyler yolunda gitmiştir. Birileri hayatımıza dokunmuştur, tüm zorlukların karşısında bazı yönler geliştiririz; yardımsever, güçlü, bilge, yaratıcı ve benzeri... Geçmiş ile barıştığımızda tüm bu yönler bize hediye olarak kalır. Bu çoğu zaman zordur ancak her zaman mümkündür. Gerçekleştiğinde hayat bize değişik ve şaşılacak yollarda yükseliş imkanları sağlar. Anne ve baba bize hayat vererek yapmaları gereken en önemli görevi yapmışlardır.

Evlat edinmek oldukça hassas bir konudur. Kimsesiz bir çocuğa destek olmak ile ‘benim çocuğum’ arasında fark vardır. Geçmişinde yaşadığı olaylardan dolayı Isabel çocuk evlat edinmemiş, birçok çocuğa yardım etmeyi seçmiştir. Çocuğu ait hissettiği, diğer arkadaşları ile neredeyse eşit olduğu ortamda destek olmak onu ait hissetmeyeceği bir ortama kavuşturmaktan daha sağlıklı olabilir.

Kader ile uyumlu olduğumuzda, özgür irademiz için gereken güven ve güç içimize akmaya başlar...