Vaktiyle, ormanda yaşayan bir aslan kral, çok yaşlandığı için tahtını, genç ve üstün yetenekli bir aslana bırakmış. Genç aslan, eski kralı aratmamak ve kendini ormanda yaşayan tüm hayvanlara sevdirmek amacıyla, marifetlerini ortaya koymaya karar vermiş.
Çok geçmeden bütün orman, onun olağanüstü istekleri yerine getirebilmek gibi bir yeteneğe sahip olduğunu öğrenmiş. ancak bunu, her hayvan için yanlızca bir kereye mahsus olmak üzere yapabildiğinden, bütün hayvanlar, kraldan kendileri için en önemli olan şeyi istiyorlarmış. O da bu isteklerini yerine getiriyor, böylece onların gönlünü kazanıyormuş. bir gün, huzuruna bir yavru kuş getirmişler.
Kuşun tek isteği, büyük kanatlara sahip olmakmış. Kral bunun nedenini sorduğunda, "Kanatlarım çok küçük olduğu için çabuk yoruluyorum ve sık sık bir dala konmak zorunda kalıyorum; oysa büyük kanatlara sahip olursam, ben de büyük kuşlar gibi uzun mesafeler uçabilirim ve diğer kuşların hayranlığını kazanabilirim" demiş. Kral, çok hoşuna giden bu isteği hemen yerine getirerek, yavru kuşa bir çift büyük kanat hediye etmiş.
Aradan günler geçmiş, bir gün ormanda dolaşırken bir de bakmış ki yavru kuş kanatlarını sürüyerek toprağın üzerinde dolaşıyor.
"İşte istediğin kanatlara sahip oldun neden uçamıyorsun?" diye sormuş.
Küçük kuş, "Ben galiba sizden yanlış bir şey istedim. Keşke acele etmeyip kendi kanatlarımın gelişmesini bekleseydim. Bu kanatlar bana çok büyük geldiği için bedenim onları taşıyamıyor; uçayım derken hep yere düşüyorum" demiş.
Kuş yeterince büyüdüğünde bile, uzun süre kanat çırmadığı için kasları güçsüz kalmış ve kaslarını geliştirmek ve yeniden uçabilmek için çok çalışması gerekmiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder