A Hidden Life

Hayat basit. Anne, eş, çocuklar, komşular... Üç nesil bir arada, toprakla beraber. Çiftlik hayvanlarıyla beraber. Toprağı hazırlamak, ekmek, hayvanlara bakmak ve kalan zamanda aileye ve diğerlerine zaman ayırmak. Hayat basit ve huzurlu. Her türlü beladan sonsuza kadar uzak gibi...

Her şey huzur içerisinde... Kimsenin paylaşamadığı dünya için verilen topyekun bir savaşa kadar. Anlamsızlığın ortasında kalanların karar vermesini gerektiren savaş... Tarafsız kalmanın son derece zor olduğu bir durum. Tüm insanlığın ve geçmişin çatışmalarının sonucunda delice dönmüş canavar. Ne insan, ne hayvan ne köy ne şehir tanıyan... Erkekleri öldürmeye zorlayan. Kadınları yalnız bırakan. Ağlamayı sıradanlaştıran, utanmayı sürgüne gönderen.

“Bizler bir nefes gibiyiz. Sönüp giden bir gölge gibi...”

Askerler seçtikleri tarafta diğerlerini öldürmek durumunda. Bir yanda yaşadıkları topluma uyum sağlayıp hayatta kalmak, diğer tarafta isyan edip kendini, aileni tehlikeye atmak. Komşuların sustuğu, kilisenin sustuğu bir ortamda, özgür irade ne kadar özgür olabilir? Kimin neye hakkı kalmış olabilir?

Avusturya'nın bu canavar zihniyete kucak açtığı bir ortamda, bir çiftçi ne yapabilir? Bir yanda ait olmak ve masum insanları öldürmek, diğer yanda doğru olanı yapmak ve kendinle beraber tüm aileni tehlikeye sokmak. Nasıl bir kader bu? Nasıl bir seçim bu? Koyun sürüsünde kara koyun olmak... Suçlanmak; gururlu olmakla, diğerlerini aşağı görmekle, ukala olmakla suçlanmak.

Tüm bu güç karşısında çaresiz. Dünyayı nasıl değiştirecek? Dünya daha güçlü... Aklın kalpten ayrılmaya yüz tuttuğu bir an... Bu şuursuz canavara karşı direnen tek yürekler. Tüm olanların ötesinde buluşmaya hazır olanlar. Bizlere verilen hayatın bu kadar sorgulandığı başka bir anın olmadığı dönemde içlerindeki inanca tutunanlar...

“Sevgili oğlum, sahip olduğum tek şey sensin. Babasız büyümenin nasıl olduğunu biliyorsun. Yalnız olmanın nasıl olduğunu biliyorum...”

“...dünyanın büyüyen iyiliği genellikle bilinmeyen eylemle bağlıdır ve bu şeylerin seninle ve benimle olabileceği kadar ilgili olmayışı sadakatle gizli bir hayat yaşayanların sayısından kaynaklanıyor... ve ziyaret edilmemiş mezarlarda yatanlardan” (George Eliot)